tyra

หนุ่มวายป่วง
2021-04-17 09:22:34 (UTC)

ความสัมพันธ์วายป่วง

เมื่อสามปีที่แล้ว ที่ออฟฟิส มีงานเลี้ยงฉลองปีใหม่กัน
ผมผู้ซึ่งไม่ค่อยจะมีใครกล้าเข้ามายุ่มย่ามด้วยสักเท่าไหร่
ด้วยความเป็นผู้ใหญ่กว่าเขา ด้วยความที่บุคลิกเคร่งขรึม แม้จะหลุดโลกไปบ้างบางเวลา
แต่ความจริงจังมันกลบความขี้เล่นไป ทำให้ไม่ค่อยจะมีใครมาหยอกมาเล่นด้วยสักเท่าไหร่

ในค่ำคืนวันนั้นงานเลี้ยงก็ปกติดี จะมีก็น้องใหม่หน้ามน ที่มาชนแก้วกับผม แล้วก็บังคับให้หมดแก้ว
หมดแก้ว หมดแก้ว แล้วทุกคนก็มองมันด้วยสายตาที่แบบว่า มึงไม่รู้จักไอ้พี่คนนี้เหรอวะ
แต่ผมก็หมดแก้วกับมันไปทุกครั้ง หมดแก้วจนผมจะคลานอยู่แล้ว แล้วมันก็มาคลอเคลียมาเมาอยู่ข้าง ๆ 
แต่ไม่ตายนะ คนจะตายคือผมเนี่ย ผมต้องแกล้งบอกว่า จะไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็หนีออกจากงานมาเลย

นั่นคือครั้งแรกที่ทำให้ผมมองเจ้าหนุ่มคนนี้้

พอหมดงานเลี้ยง ทุกคนก็คงพากันไปบอกเจ้าตัวอะครับ ว่าทำอะไรลงไป
แต่ผมก็ไม่ได้อะไรนะ สนุกสนานด้วยตามปกติเลย

ผมมักจะมีเรื่องคุยกันหลังเลิกงานเรื่อย ๆ แชทคุยกันขำ ๆ แต่ไม่รู้หรอกว่าในใจตัวเองแอบประทับใจเจ้าน้องอยู่
เวลากลับบ้านต่างจังหวัดเราก็มักจะมีอะไรอวดกัน บ่นกันไปเรื่อยเปื่อย 

เรื่องที่เราเริ่มจะทำให้มีเรื่องราวก็จะเป็นเรื่องความเมาเหมือนเดิมครับ
ด้วยความที่เขาเป็นหนุ่มปาร์ตี้ กินหนัก เมาหนัก ทำให้หลายครั้งที่ผมก็ต้องทำหน้าที่หามกลับห้อง หามกลับบ้าน
มันก็น่ารักดีนะครับ ทุกครั้งน่าจะต้องเป็นผมนี่แหละ ที่จะต้องหาม แบก ลาก จูง ขึ้นห้อง ห่มผ้า ปิดประตู ให้

ครั้งหนึ่งเราไปต่างจังหวัดกัน ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่บนโต๊ะงานเลี้ยง ไฟสลัว ๆ 
ผมก็จะอยู่ข้างน้องเหมือนเดิม น้องก็จะมาวอแวชนแก้วเหมือนเดิม ระหว่างนั้นไฟสลัว ๆ 
น้องก็เอามือมาจับมือผม ระหว่างที่ตนเองกำลังเต้น อีกมือถือแก้วเหล้า ผมก็นั่งข้าง ๆ โดยที่ไม่มีใครเห็นว่าเราทำอะไร
วันนั้นน้องเมามาก ผมเมาเล็กน้อย แต่มันทำให้หัวใจผมเต้นแรงมากเลย แล้วก็แอบคิดนิดหนึ่ง ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ผมไม่ได้ปฏิเสธนะครับ เราจับมือกันแน่นพอสมควร แอบซ่อนมันไว้ใต้โต๊ะ

จนกระทั่งงานเลิกก็เหมือนเดิมผมต้องหิ้วกลับห้องครับ

พอตนเช้ามา ก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ เหตุการณ์ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ เราไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กันเลย
ผมก็ดูแลหากาแฟ หาอาหารเครื่องดื่มแก้แฮงค์ให้ตามสภาพ

ผ่านมาเป็นปี 

ผมก็ยังทำแบบเดิม เราก็มักจะไปกันเป็นก๊วนใหญ่ ๆ ทุกคนก็จะมองว่าเราสนิทกัน ผมก็ไม่ได้รุกอะไรน้องมาก
น้องก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะมีอะไรมากกว่านั้น แต่ในใจผมก็น่าจะคิดบ้างแหละ

ตอนก่อนปีใหม่อีกปีหนึ่ง น้องมีแฟน เราแอบเห็นเขาตั้งโปรไฟล์คู่กันกับแฟนเขา พอเห็นปุ๊บเรานี่ใจหายแว้บเลย
ไปคบอะไรกันตอนไหน เขาก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรนะครับ แต่จะมีช่วงที่เขาต้องไปคุยโทรศัพท์กับแฟน มีช่วงที่แฟนมาหาที่ห้อง
ซึ่งมันอยู่ในสายตาเราตลอดเลย

ผมพยายามทำตัวปกติมาก ๆ กับการมีแฟนของเขา ซึ่งมันก็แอบเจ็บ ๆ หน่วง ๆ แต่ทำอะไรไม่ได้ครับ 
ผมก็ต้องไปทำความรู้จัก บางทีก็นั่งรถไปด้วยกัน ไม่รู้สีหน้าผมมันแสดงออกอะไรไปบ้างหรอกนะ

แล้วผมก็มาแอบส่องดูในเฟสบุ๊คเรื่อย ๆ ครับ ว่าเขาเป็นอะไรยังไงกันบ้าง
จนกระทั่งสองเดือนต่อมา เขาก็เลิกกัน ด้วยสาเหตุอะไรผมไม่อาจทราบได้

การเลิกรากันครั้งนั้นทำให้ผมตัดสินใจรุกบ้างครับ ผมหยอด ผมทักหา ผมพาไปกินข้าว พาไปเที่ยว พาไปทุกที่ ถ้าผมว่างและเขาว่าง
ซึ่งเขาก็ไป และอาจจะแปลกใจกระมังครับว่าผมทำอะไร แต่มาตอนหลังเขาก็เฉลยว่าเขาก็รู้ว่าผมกำลังทำอะไร

ผมรุกหนักขนาดนี้ แต่ผมก็ไม่เคยสารภาพรักครับ

ถ้าน้องเมา ผมก็ต้องทำหน้าที่แบกกลับเหมือนเดิม แต่หลัง ๆ เขาจะไม่ให้ผมไปด้วย จะไปกับเพื่อนมากกว่า
ผมไปด้วยมันเหมือนมีผู้ใหญ่มาคุมมังครับ มันไม่สนุก แต่ก็ได้ไปแบกกลับมาบ่อย ๆ 
และผมก็ทำแบบนั้นมาเรื่อย ๆ 

จนกระทั่งมีครั้งหนึ่งที่น้องเมามาก แล้วเราต้องนอนด้วยกัน ละผมก็อดใจไม่ไหว 
ผมจูบ ละน้องก็จูบกลับ แล้วเราก็เริ่มนัวเนีย กอดจูบและผมเสร็จไปก่อน ระหว่างทางน้องอ้วก
ผมเลยดูแลจนหลับไป ตื่นเช้ามาเราก็มีอะไรกันอีกครั้งหนึ่ง

หลังจากวันนั้นความรู้สึกผมมันมากขึ้นมากขึ้น แต่น้องไม่ค่อยพูดอะไรเลย
น้องเริ่มไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยจะแฮปปี้กับการอยู่สองคน

ส่วนผมเหรอครับ เขาบอกว่าผมอะชอบไปเฝ้าเขา ต้องไปด้วยตลอดเลยเหรอ 
อันนี้ผมก็บอกว่า ที่ผมไปหา เพราะช่วงโควิดมันว่างเยอะ อยากอยู่ใกล้
เพราะเวลาที่เราอย่ด้วยกัน น้องก็จะนั่งเล่นมือถือ ดูคลิป ดูหนัง โทรหาที่บ้าน 
โดยที่ก็ไม่ได้สนใจเรา หรือคุยกับเราเป็นกิจลักษณะอะไร
บางครั้งเรารอจะคุย อยากจะกอด อยากจะลูบหัว อยากจะสัมผัส 

แต่น้องไม่โอเคกับการทำแบบนั้นของเรา น้องบอกมันเยอะไป
ขอพื้นที่ส่วนตัวบ้างได้ไหม 

เหตุการณ์นี้แหละที่ทำให้ผมเป็นแบบทุกวันนี้
ผมน่าจะเป็นซึมเศร้า หรืออกหักครับเนี่ย

ผมนอนร้องไห้ทุกคืนเลย




Ad: