Giny

Mijn leven met Borderline
2003-07-15 19:56:39 (UTC)

Het huppelgevoel

Ja dat heb ik nu ff het huppelgevoel heb me vriendin weer
gesproken en me hart maakte weer een sprongetje en echt ik
voel me nu best wel gelukkig en mag mezelf gelukkig
prijzen met wat ik heb een lieve vriendin die gelukkig ook
naar me luisterd als het even niet zo goed gaat en dat
moet ik ook hebben er wordt van alle kanten nu naar me
geluisterd maar toch heb ik het hele probleem nog niet
kunnen voorleggen oja wel aan een iemand die ik door en
door vertrouw die weet van mij wat mijn probleem is alleen
kan ik er niet met andere mensen over praten zelfs niet
met mijn therapeuten op deeltijd ergens klap ik altijd in
elkaar ik doe me nu lief aardig en vrolijk voor terwijl ik
me diep van binnen echt kut voel.
Morgen heb ik een gesprek met mijn behandelcoordinator
over hoe we het nu verder gaan doen het streven voor nu is
stabiliteit en dat heb ik nu al 4 weken eigenlijk sinds ik
Marielle ken haar te kennen doet me goed en ik heb weer
iets om voor te leven ik streef nu een doel na en dat doel
wil ik gaan behalen en daar ga ik het morgen ook met mijn
behandelcoordinator over hebben en kijken of ik dit doel
nog dit jaar kan realiseren maar ik denk zelf van wel want
ik ben en blijf een vechter en als ik iets heb om voor te
vechten dan ga ik er voor 1000% voor alleen jammer dat ik
nu zoveel last heb van stemmingswisselingen maar dat komt
ook allemaal wel weer goed hoor het is nu even voor me op
de tandjes bijten maar ik ga er komen daar zal ik voor
vechten ik heb een doel en dat wil ik behalen en dat ga ik
ook behalen hoor.
Volgende week vertrek ik op vakantie 14 dagen naar
Karintie en daar maak ik me een beetje druk over ik vraag
me maar af hoe zal ik het die 14 dagen gaan redden want ja
ik ben jaren nergens meer geweest als alleen in mijn huis
en mijn vertrouwde omgeving en dat gaat nu ff wegvallen
zal ik niet gaan vervallen zou ik het wel volhouden krijg
ik geen woedeaanvallen hoe gaat het met mijn
stemmingswisselingen en nog veel meer van een kant ben ik
heel blij dat ik op vakantie ga maar van de andere kant
heb ik een angst en die moet ik zien te overwinnen.
Net een goed gesprek met mijn moeder gehad en dat heeft
wel ff goed gedaan kijk ze vraagt niet aan mij hoe het
gaat maar ze wacht tot ik ga praten terwijl mijn vader
altijd direct vraagt hoe is het en ja tegen hem zeg ik
altijd het gaat goed want meestal als ik daar kom dan voel
ik me ook goed dan heb ik dat kut gevoel even thuis
gelaten en ga ik even lekker van een kop koffie genieten
en even rustig wat kletsen over ditjes en datjes en me
even relaxed voelen dat is ook een punt in de dag waar ik
naar uit kijk en ik zou niet weten wat er zou gebeuren als
dit zou wegvallen echt niet maar vooralsnog heb ik het nog
het is gewoon een soort van ritueel dat ik heb en ik ga
ook elke dag bijna om dezelfde tijd naar mijn ouders toe
en als ik al een dag niet geweest ben dan weten ze dat het
niet zo goed met me gaat.
Morgen ook naar de kapper toe moet van mijn moeder me
haren weer vrouwelijk laten knippen hahahahaa niet dat ik
echt vrouwelijk ben maarja een vrouwelijk koppie is dan
wel meegenomen en ja volgens mijn vriendinnen moet ik me
wat vaker opmaken omdat me dat zo mooi staat volgens hun
heb ik immense mooie ogen en die moet ik dan laten spreken
door middel van make up en ik heb het van de week
geprobeerd en het zag er niet slecht uit dus dat ga ik
zeker vaker doen alleen niet als het zo warm is want dan
loopt het toch alleen maar uit.
Zo nu ga ik naar bedje toe morgen weer vroeg op voor
therapie en jullie horen morgen wel weer van me.

Toedeloeeeeeeeeee Genevieva




Ad: