Pelgrim

Een pelgrimstocht
2003-07-14 11:43:22 (UTC)

Bush moet gaan schaken

De eerste week vakantie is achter de rug. Even een week
zonder de dagelijkse beslommeringen, zonder de
fietstochtjes naar mijn werk, zonder mijn huis met het
postzegeltuintje. Een week in een huis waar je kunt
ontbijten op het terras onder een notenboom, met het gezang
van allerlei soorten vogels in je oren en ’s avonds boven
je hoofd de vleermuizen die hun onnavolgbare weg door de
lucht zoeken.

Een mooie week ook met de kinderen, die nu met Pluis op
vakantie zijn. Nadat ik ze afgezet had op Flakkee ben ik
nog bij Thea geweest. Het was goed haar weer te zien. Ze
schildert op dit moment niet, maar schrijft. Haar verhalen
en gedichten zijn behoorlijk goed. Ik hoop dat ze ermee
doorgaat. Het gaat haar trouwens beter dan een tijd
geleden. Het leven had haar ook wel erg hardhandig bij de
kladden gepakt. Ze heeft nog wat schaafwonden op haar ziel
en ze heeft littekens die waarschijnlijk niet meer
verdwijnen, maar ze is wonderlijk sterk.

Gisteren na de kerk even op de koffie geweest bij Rufus,
die zich boos maakt, omdat het boekje over Huis Kernhem
niet dreigt te worden zoals hij het graag wil. Hij heeft
gelijk. Het kan een mooi boekje worden, maar de vormgever
moet dan wel zijn best doen.

Ik heb zin om weer iets te doen met het werk van Rufus. Hij
schildert en tekent niet alleen goed, maar ook zijn foto’s
zijn om te smullen. Brevis heeft al laten weten dat hij wel
wat gedichten bij foto’s wil maken. Wreef wil ook vast
meedoen. Ik wil Wagner ook vragen en dan kan het mooi
project worden voor een expositie of een boek of nog iets
anders.

Zojuist heb ik mijn twee laatste bijdragen aan dit dagboek
gelezen. Mensen komen er eigenlijk nooit onder hun echte
naam in voor en ik heb gemerkt dat ik daarin hopeloos
inconsequent ben: iemand heet de ene keer Geurt en de
andere keer Zoef, Regina heet later Bloem. Ongetwijfeld
zitten er meer van dit soort rare dingen in. Ik zou ze
eruit moeten halen, maar heb er geen zin in.

Eigenlijk wil ik het de komende tijd een beetje rustig
houden, maar daar zal wel niet veel van komen. Er moeten
nog twee recensies (hoewel de deadline wel wat opgeschoven
is), woensdag een interview (waar volgens mij wel redelijk
haast bij is), de bundel van R. (hoe heb ik hem eerder ook
alweer genoemd? Reinhard?) moet geredigeerd worden, Elize
wil binnenkort een gesprek omdat zij voor een provinciale
instantie moet inventariseren welke letterenactiviteiten er
in onze provincie zijn en Wagner heeft me uitgenodigd om te
komen eten. Van dat laatste zal het deze maand niet komen,
want ik ben zo ongeveer door mijn geld heen. Gelukkig heb
ik nogal wat lege flessen, zodat ik voorlopig kan eten van
het statiegeld. Er zitten trouwens ook nog een paar pizza’s
(pizze?) in het vriesvak. Mijn humeur zal er trouwens niet
onder lijden.

Er moet nog wel wat gebeuren voor het interview van
woensdag, maar ik denk dat ik vanavond gewoon ga schaken.
We zullen wel buiten spelen, in een wat losse sfeer,
waarbij we luidkeels commentaar geven op de stupiditeit van
eigen en andermans zetten zonder dat de sfeer daardoor ook
maar enigszins vertroebeld wordt. Schaken is oorlog, wordt
er wel eens gezegd, maar eigenlijk is het een vredesspel,
denk ik. Op het bord kun je elkaar afmaken, maar na afloop
geef je elkaar een hand of een klap op de schouder.
Misschien moet Bush eens gaan schaken...

Pelgrim





Ad: