...Alleycat...

...Alleycat's daily MIAUW...
2003-03-03 19:31:51 (UTC)

Dwaze gedachten e n gevoelens...

Ik vraag me weleens af waar al die rare gedachten in mijn
hood nou toch vandaan komen. Ik kan ze niet omschrijven,
het zijn eerder gevoelens die ik nooit eerder gehad heb.
Het is een mengeling van angst, melancholie, weemoed en
weet ik veel wat nog meer. Ik voel me zo vreselijk onrustig
in mijn hoodf en nooit krijg ik mijn gedachten stil.
Somskan het plotseling helemaal zwart zijn in mijn hood en
heb ik er eigenijk geen enkele aanleiding toe om zo
zwartgallig te zijn. Want er gebeuren genoeg leuke dingen
in mijn leven. In het REXANE-theater waar ik werk een dag
in de week en waar ik een aantal dagen per week gewoon voor
de gezelligheidkomt, komt altijd een zeer lieve jongeman
van Egyptische afkomt. Ik weet niet wat het is, maar op de
een of andere manier heeft hij indruk op mij gemaakt. Er is
iets lievigs wat hij uitstraalt, maar aan de andere kant is
er nu ook weer een teleurstelling die ik heb in hem. Hij
zei me destijds dat hij geen relatie had, ineens afgeopen
zaterdagmdidag kwam ik in de REx en zag ik een huilende
Said of iemand die op zijn minst vreselijk verrot was. Ik
vroeg hem toen wat er aan de hand was, maar hij zei dat hij
gewoon slecht geslapen had. Dus ik zei tegen hem: 'ga dan
even slapen, dan knap je wat op!' maar nee, daar had hij
geen zin in. Enfin, later op de dag, 's avonds, raakte ik
in esprek met hem en vroeg of hij al wat opeknapt was, hij
leek een stuk vrolijker te zijn en kwam naast me staan.
Toen zei hij ineens: 'ze heeft het uitgemaakt, na al die
jaren, ze heeft het uitgemaakt, en ik dan??? waar sta ik
nu?' dat zei hij..... ik stond perplex want hij zei dat hij
geen relatie had. Dus ik durfde een beetje te hopen
eigenlijk omdat hij altijd een beetje om me heenhing en ik
dacht dat hij mij ook wel zag zitten. Hij vind mij ook wel
leuk en hij is erg gesteld op mij, maar eerlijk gezegd
gaaat het bij mij verder dan hij kan vermoeden, ik ben een
beetje verliefd op hem aan het worden, ik vind het zo'n
lieve knuFfeljongen. Wat Bahri betreft, pffff daar hoor ik
ook zo af en toe maar wat van, ik heb er eigenlijk helemaal
niks aan aan die man. Ik was aanvankelijk wel gek op hem en
niet alleen om de seks maar ook om decharme die hij
uitstraalde en omdat hij zo sexy is /was. Maar ik hoor maar
eens in de zoveel weken van hem en afgelopen woensdag nadat
ik in de Rex had gewerkt bleef hij de hele nacht bij de
gokkast staan om te gokken. Zo heel af en toe keek hij wel
naar mij, maar hij kwam niet even naar me toe. Nou ,
flikker dan op, wie is nou belangrijker, die gokkast of ik?
Ik was erg teleurgesteld. Ik weet van begin af aan al niet
wat ik met hem aanmoet. Daarom hou ik zelf de boot af en
bel ik hem ook neit regematig op, ten eerste omdat ik nog
teveel vor mezelf op een rijtje moet zetten om eigenlijk al
een echte relatie te kunnen hebben, ten tweede omdat ik in
de ontdekkingsfase zit en hem moet leren kennen eigenlijk.
Maar er komt van zijn kant geen respons meer, hij belt
alleen als hij echt alleen is en een geile bui heeft. Nou
wat heb ik daar nou aan? Ik zou weleens goed methem willen
praten om te weten te komen waar ik nou eigenlijk sta,
vandeweek heb ik hem een SMS-bericht gestuurd waarin ik zei
dat ik hem mis en om hem geef, maar ik hoor helemaal niks
van hem. Wat heb ik er dan aan? Tja en dit alles
veroorzaakt bij mij weer een zwartgallige stemming. Ik ben
al zolang op zoek naar iemand die bij mij past, die mij
neemt zoals ik ben en die van me houdt zoals ik ben. Bahri
leek zo iemand te zijn eindelijk, na 31 jaar wachten in
mijn leven leek ik iemand te vinden die accepteerde dat ik
EN dik ben, EN homo EN travestiet. Ik leef twee levens, EN
als man EN als vrouw. Het is godsonmogelijk om iemand te
vinden die de MAN EN DE VROUW in jou leuk vindt. Ik wil
binnenkort naar het Genderinstituut omdat ik antimannelijke
hormonen wil gaan slikken, ik wil er vrouwelijker uit gaan
zien en wil alle mannelijke kenmerken die ik bezit laten
sterven, dus haarutival, inhammen, lichaamsbeharing, zware
stem (nu valt dat laatste nogal mee) etc. Maar nu ben ik
bang dat ik door die hormonen NOG depressiever zal worden.
Vandaag ben ik nogal teneergeslagen, ik ben weer in een
filosofische bui en denk weer eens na over het vervliegen
van de tijd, over de vergankelijkheid van het bestaan etc.
Nu weet ik niet of die depressive stemming komt door het
hoge gehalte aan stress dat ik de afgelopen weken te
verwerken heb gekregen of dat ik gewoon nogal
teneergeslagen ben. Ik voel me wel verdrietig. Vanwege
Said. Wanneer komt er nu eindelijk eens iemand voordat ik
echt oud ben? Waarom hebben sommige mensen een week nadat
ze alleen zijn geraakt, en dus een relatie uit, alweer een
andere relatie? Wat is het toch aan mij dat ervoor zorgt
dat ik nog steeds alleen ben? Ben ik zo lelijk? Er zijn
lelijker mensen, ben ik zo dik? Er zijn dikkere... tja en
ik ben een flikker, een homo, een travestiet, een she-male.
Door de maatschappij wordt je vaak uitgekotst als je zo
bent. Je bent toch een 'iets', geen echte vrouw, terwijl ik
toch heel vrouwelijke trekken en kenmerken heb, wil ik
verder en er meer als een vrouw uit gaan zien. Ik weet dat
make-up me goed staat. Ik laat nu ook mijn eigen haar
groeien ten einde een wat vrouwelijker uiterlijk te
krijgen, maar hoe wil ik er dan uitzien als vrouw? Welke
soort kleding wil ik dragen? Welke stijl? Blablabla, ja ik
heb ook een wat degelijker leefitjd bereikt, dus moet ik
dan niet wat degelijker kleding gaaan dragen? He Bah, wat
walgelijk. Ik weet het allemaal niet meer hoor. Vroeger
leek alles gewoon veel leuker te zijn, ik had meer plezie
in mijn leven en nu ben ik dan 'volwassen' bah. Ik baal
ervan. Ik ben door alle verwarringen en stress zo vreselijk
moe dat ik wel heeeeeeeele dagen wil slapen. Gisteren ben
ik op een redelijke tijd naar bed gegaan, maar vanmidag om
een uur was ik alweer HEEEEEELEMAAAAAAAAAAL kapot. ik MOEST
slapen en NU ben ik alweer doodmoe. Dat is toch te erg voor
woorden? Vanavond liep ik te klagen dat ik beter dood kon
zijn dan me altijd zo vreselijk moe te voelen. Gewoon omdat
ik mijn eigen gedachten niet geordend krijg en ze niet tot
rust kan krijgen... Ik wil er eens van af, ik wil rust in
mijn hoofd hebben, maar ik wil toch ook weer niet hele
dagen liggen slapen. pffffff nou ja, het zal EENs wel weer
goedkomen, daar hoop ik maar op dan.

Dag lief dagboek,

K. Duck




Ad: